خـــــــــــدایا

مـــیان این همه آرزوهـــــــــــــــا

دلتنگتــــــــــرین بنده ی خود را دریــــــاب...

       الهي ! بنده اي گم كرده راهم  

      بده راهم كه سرتاپا گناهم    

              اگر عمري به غفلت زيست كردم    

   تمام هستيم را نيست كردم

          به هر در ، حلقه كوبيدم خدايا    

  لباس يأس پوشيدم خدايا

           اسيرنفس هر جايي شدم من    

       مقيم شهر رسوايي شدم من

    نچيدم گل زشاخ آرزويي    

ندارم پيش مردم آبرويي

         كنم با عجز و لابه بر تو اظهار  

    گنه كارم گنه كارم گنه كار

         تو رحمان و رحيم و مهرباني  

     منم مهمان تو ، تو ميزباني

           تو سوز سينه ام را ساز كردي    

   در رحمت به رويم باز كردي

               تو گفتي توبه كن ، من مي پذيرم  

ترحم كن اميرا من فقيرم

           الهي!هرچه هستم هركه هستم

  سرخوان عطاي تو نشستم

            يقين دارم كه با اين شرمساري    

         نجاتم مي دهي از خوار و زاري

    اگر كوه گنه گرديده بارم         

      يقين دارم علي را دوست دارم

     ببخشا اي همه آگاهي من    

      گناهم را به خاطرخواهي من

              الهي ! گرچه هستم غرق عصيان  

  پشيمانم پشيمانم پشيمان

حدیث قدسی:

اگر آنهائی که به من پشت کرده اند می دانستند

که

من تا چه اندازه انتظار دیدن آنها را می کِشم

و چه مقدارمشتاق توبه و بازگشت آنها هستم هر آینه از

شدت شور و شوق نسبت به من جان می دادند

و تمام بند بند اعضایشان به خاطر

عشق به من

از هم جدا می شد